Z Bałutką poznajemy miejsca pamięci w najbliższej okolicy.

Kolejnym zadaniem, w ramach projektu regionalnego, który realizują w naszym przedszkolu dzieci z grupy Zajączków i Sów było zapoznanie Bałutki i przedszkolaków z miejscami pamięci znajdującymi się w najbliższej okolicy naszego przedszkola. Miało to również związek ze zbliżającą się 100 rocznicą obchodów Dnia Niepodległości. Wcześniej, w przedszkolu dzieciom została nieco przybliżona historia naszego kraju. Przedszkolaki dowiedziały się, że polscy żołnierze walczyli o naszą niepodległość podczas wojny. Chcąc im podziękować za poświecenie i odwagę dzieci z grupy Zajączków wybrały się na pobliski Cmentarz Wojskowy im. św. Jerzego, aby zapalić znicze na grobach żołnierzy.

Tu w ciszy i zadumie dzieci pochylały czoła przy grobach i mogiłach żołnierzy rożnych formacji biorących udział w działaniach wojennych I i II wojny światowej (m.in. spod Monte Cassino, Westerplatte, Legionistów Józefa Piłsudskiego). Zapalając symbolicznie znicze przy jednej z tablic uczciły pamięć  wszystkich żołnierzy, którzy walczyli o – Wolność Naszą i Waszą. Przy wyjściu z cmentarza dzieci zatrzymały się jeszcze obok tablicy upamiętniającej bohaterskich lotników, którzy zginęli w bitwach nad Łodzią - jednak nie spoczywają na Wojskowym Cmentarzu. Była to mała lekcja historii, która na dłużej zagości w pamięci wszystkich uczestniczących w niej przedszkolaków.

Sówki natomiast 5 listopada wybrał się do Szkoły Podstawowej nr 81, która nosi imię „Bohaterskich Dzieci Łodzi”, czyli tych, które trafiły do obozu przy ulicy Przemysłowej. W tejże szkole mieści się również Izba Pamięci Narodowej, którą odwiedziły starszaki wraz z Bałutką. Do pomieszczenia prowadzi wąski korytarz, a w nim wchodząc wita napis: „Odebrano Wam życie. Dziś dajemy Wam tylko pamięć”. Idąc dalej na środku niedużego pokoju stoi makieta obozu i to właśnie dookoła niej zgromadziły się przedszkolaki i tam wysłuchały od jednej ze starszych uczennic tej szkoły o losach dzieci z obozu. Był to obóz dla polskich dzieci i młodzieży od 8 do 16 roku życia. Oficjalnie przebywały w nim dzieci i młodzież, które uznano za młodocianych przestępców. Tak naprawdę przetrzymywano tam małych Polaków, których rodzice przebywali lub zginęli w hitlerowskich więzieniach. Dowiedzieliśmy się, że obóz był zabezpieczony dookoła kolczastym drutem, a na ziemi było rozsypane szkło, żeby dzieci nie mogły uciec. Gdy je przywożono do obozu na samym początku je strzyżono, robiono zdjęcia z przodu i z boku, a następnie nadawano im numerek. Każde dziecko dostawało mały ekwipunek: buty zwane drewniakami, drewnianą miskę i łyżkę. Ich praca w obozie polegała na prostowaniu igieł i była to bardzo trudna praca, bo nie mieli oni żadnych narzędzi. Dzieci te mogły raz w miesiącu wysłać list do rodziców pisząc same dobre rzeczy i raz w miesiącu mogły dostać paczkę od rodziców, która najpierw była rewidowana przez Niemców. Przedszkolaki widziały też ubranie jakie nosiły dzieci, a także zdjęcia niektórych z nich. Dowiedzieliśmy się również, że przez miejsce to przeszło około 12 tys. polskich dzieci z czego około 900 doczekało wyzwolenia.

Dla upamiętnienia więzionych i zamordowanych dzieci wzniesiono Pomnik Martyrologii Dzieci - Pęknięte Serce z tablicą o treści: "Odebrano Wam życie, dziś dajemy Wam tylko pamięć”. Pomnik ten przedstawia 8-metrowe, pęknięte serce, z jednej strony widać pustą przestrzeń w kształcie dziecka, z drugiej strony serca postać wychudzonego dziecka, stojącego plecami do widza.

Wiedząc o tym Sówki wraz z Bałutką po wizycie w szkole przeszły spacerkiem do pobliskiego Parku Szarych Szeregów, w którym mieści się ten pomnik. W ciszy i skupieniu zapaliły znicze na pamiątkę wszystkich dzieci, które poniosły śmierć przebywając w tym obozie.

Karolina Janowska

Joanna Owczarek

Magdalena Kawczyńska

Halina Lasocka 

*********************************************