Święto Zmarłych.

"Święto Zmarłych" - H. Bechler

Na cmentarzu płomyki złote
i groby w chryzantemach.
Ludzie przyszli tu z myślą o tych,
których już nie ma.

Wspominają drogie imiona,
zasłaniają lampki przed wiatrem,
dla tych bliskich wieńce zielone
i bukiety jesienne pełne kwiatów.

Dzień Wszystkich Świętych, a następnie Zaduszki to dni pamięci o tych co już odeszli, których już nie ma wśród nas. Polska tradycja nakazuje odwiedzanie w te dni grobów swoich bliskich, zapalenie zniczy, złożenie wieńców i kwiatów. Odwiedzając miejsca wiecznego spoczynku, zachowujemy należytą powagę, zastanawiamy się nad przemijaniem, przywołujemy ulotne wspomnienia. Dzień Zmarłych jest zachętą do zadumy, do przemyśleń o przemijającej historii, którą warto utrwalić dla potomnych.

Dzieci wśród swoich bliskich, w Dniu Wszystkich Świętych i Dniu Zadusznych, odwiedzały groby poznając historię swoich rodzin i osób, które w tych rodzinach już zmarły. Na mogiłach i cmentarzach zapalały znicze i świeczki, które są symbolem pamięci o zmarłych.

Opowiadały o tym święcie i okazało się, że sporo wiedzą na ten temat. Postanowiłyśmy więc ukazać starszakom fragmenty historii, która tworzyła się w czasie, kiedy ich pradziadkowie i dziadkowie byli bardzo młodzi. Razem z grupą „Wiewiórek” odwiedziliśmy więc cmentarz przy ulicy Doły. Tam w części poświęconej żołnierzom znanym i nieznanym, tym którzy zginęli w obronie naszej ojczyzny podczas II wojny światowej również paliliśmy znicze i tak jak możemy i potrafimy uczciliśmy ich pamięć. W drodze  powrotnej do przedszkola  podeszliśmy również pod Pomnik  Powstańców Warszawskich mieszczącego się u zbiegu al. Palki i ul. Wojska Polskiego. Również tutaj zapaliliśmy znicze, upamiętniając w ten sposób, wszystkie osoby biorące udział w największej akcji zbrojnej podziemia w okupowanej przez Niemców Europie.

To bardzo trudne dla małych dzieci pojęcia: wojna, śmierć.... ale to nasza narodowa historia i trzeba ją przekazywać, żeby nie zapomnieć.

Magdalena Kawczyńska

Dagmara Rogóż